آمدي وه كه چه مشتاق و پريشان بودم  !

 تا برفتي ز برم ، صورت بي جان بودم !

 نه فراموشيم از ذكر تو خاموشي بود !

 كه در انديشه اوصاف تو حيران بودم  !

 بي تو در دامن گلزار نخفتم يك شب  !

 كه نه در باديه ی خارمغيلان بودم  !

 زنده مي كرد مرا دم به دم اميد وصال  !

 ورنه دور از نظرت كشته هجران بودم !

 به تولاي تو در آتش محنت چو خليل !

 گوييا در چمن لاله و ريحان بودم !

 تا مگر يك نفسم بوي تو آرد دم صبح  !

 همه شب منتظر مرغ سحر خوان بودم  !

 سعدي از جور فراقت همه روز اين مي گفت :

  " عهد بشكستي و من بر سر پيمان  "

                                                                                      ( سعدی )

توسط تیلور

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: